မင်း​​နဲ့​​ကိုယ်နဲ့​​စည်း​​ြခား​​​ေနြပီ ကွာ...

“ မိန်း​​မယူဖို့​​ငါ့​​မှာ ပိုက်ဆံမရှိဘူး​​။ ကား​​ အ​​ေကာင်း​​စား​​ စီး​​ဖို့​​ ငါ့​​မှာ ပိုက်ဆံမရှိဘူး​​“


မင်း​​နဲ့​​ကိုယ်နဲ့​​စည်း​​ြခား​​​ေနြပီကွာ....

​​ေဗဒင်ပညာမှာ စည်း​​ကမ်း​​ ဆိုတာ ဘယ်လိုရှိသလဲ။ နား​​လည်နိုင်ဖို့​​နည်း​​နည်း​​ ​​ေလရှည်ပါရ​​ေစ။


​​ေဗဒင်ဆိုတာ ဘယ်နယ်ကလည်း​​။ ​​ေလာကဓံ ၈ ပါး​​ နယ်က ပါ။ အဲဒီနယ် က ပုဂ္ဂိုလ်​​ေတွ မို လို့​​ ၃၈ ြဖာ မဂင်္​လာတရား​​ မှာ ပါတဲ့​​အပိုဒ်​​ေတွ အတိုင်း​​ လုပ်ကိုင် ​​ေဆာင်ရွက်ြကရပါတယ်။ မဂင်္​လာတရား​​ နယ်က ​​ေလာကဓံ ၈ ပါး​​ ပုဂ္ဂိုလ်​​ေတွမို့​​လို့​​ ​​ေပး​​ကမ်း​​စွန့်​​ြကဲ ၊​ ​​ေကျွး​​​ေမွး​​မှု ​​ေတွ ြပုရပါတယ်။ ဒါဟာ ​​ေဗဒင်နယ်က လုပ်ရမဲ့​​ အပိုင်း​​၊​ အခါ​​ေပး​​ဆရာ​​ေတွ လုပ်ရမဲ့​​အပိ်ုင်း​​ပါ။

မဂ္ဂင် ၈ ပါး​​ နယ်က ပုဂ္ဂိုဟ်​​ေတွ က​​ေတာ့​​ ​​ေချွး​​ ၊​ ​​ေသွး​​ နဲ့​​ရင်း​​ြပီး​​ ရှာတဲ့​​ စီး​​ပွား​​မဟုတ်ဘူး​​။ အဲဒီလူ​​ေတွက​​ေတာ့​​ အများ​​လှူတာ ၊​ ဒါနြပုတာ​​ေတွကို ရယူတဲ့​​ နယ်။ သီလ၊​ ဘာဝနာ ပွား​​များ​​ စီး​​ဖျန်း​​ရတယ်။ အား​​ထုတ်ရတယ်။

​​ေဗဒင်နယ်က လူ​​ေတွလို လှူဖို့​​မလိုဘူး​​။ မလှူတဲ့​​ နယ်​​ေပါ့​​။ ​​ေဗဒင်နယ်က ​​ေမတ္တာပို့​​​ေပး​​ရတဲ့​​ နယ်။ မန္တာန်ရွတ်တဲ့​​ နယ်မဟုတ်ဘူး​​။ ကိုယ်ရတဲ့​​ ​​ေချွး​​နည်း​​စာ​​ေတွထဲက ၃၈ ြဖာ မဂင်္​လာတရား​​နဲ့​​အညီ ကိုယ်ကြပန်ြပီး​​ လက်​​ေတွ့​​အကျိုး​​ြပု ဒါနခန်း​​​ေတွ ြပု​​ေရး​​ရတဲ့​​ နယ်ပါ။ အဲဒါမှ အစွမ်း​​ထက်မယ်။

​​ေလာကီနယ်မှာ ​​ေနာက်ထပ် နယ်တစ်နယ် ရှိပါ​​ေသး​​တယ်။ ဘိုး​​​ေတာ်၊​ မယ်​​ေတာ်၊​ ဓါတ်၊​ နတ်၊​ အင်း​​ အိုင် စတဲ့​​နယ်။ သူတို့​​က ​​ေမတ္တာပို့​​မယ်၊​ ဂါထာမန္တာန်ရွတ်မယ်။ ဒါက သူတို့​​ပိုင်တဲ့​​နယ်။ ​​ေဗဒင်နယ်က ​​ေမတ္တာပို့​​၊​ ဂါထာမန္တာန်ရွတ်တဲ့​​နယ်မဟုတ်ဘူး​​။ ကိုယ်ရတဲ့​​ ​​ေချွး​​နည်း​​စာ နဲ့​​၃၈ ြဖာ မဂင်္​လာလက်​​ေတွ့​​အကျိုး​​ြပု ဒါနစခန်း​​​ေတွ ြပု​​ေပး​​ရမယ်။ ဒါမှ အ​​ေဟာမှန်မယ်။ နဝင်း​​စီး​​မယ်။ အဲဒီလို ။

ဟို ဘက်က အာစခန်း​​ ၊​ ဒီဘက် ​​ေဗဒင်က လက်​​ေတွ့​​စခန်း​​ ။ ​​ေမ့​​ လို့​​မရဘူး​​ ၊​ ​​ေရာလို့​​မရဘူး​​။ ရှုပ်​​ေထွး​​လို့​​လည်း​​ မရဘူး​​။ နား​​လည်ြကပါ။

ဘိုး​​​ေတာ် မယ်​​ေတာ်​​ေတွ နယ်က “ သ​​ေဗ္ဗသတ္တာ ​​ေဝ​​ေနယျာ ၊​ ချမ်း​​သာကိုယ်စိတ်ြမဲပါ​​ေစ၊​ ကျန်း​​မာြကပါ​​ေစ...ချမ်း​​သာြကပါ​​ေစ“ အဲဒီလို ရွတ်တာက သူတို့​​နယ်။ သူတို့​​က အာနဲ့​​ပတ်သက်တဲ့​​ နယ်။ ဂါထာ မန္တာန်​​ေတွ ရွတ်နိုင်မှ စွမ်း​​တယ် ဗျို့​​။ အာ နယ်လို့​​​ေခါ်တယ်။

​​ေဗဒင်နယ်က ​​ေချွး​​ နဲ့​​​ေသွး​​နဲ့​​ရင်း​​ထား​​တဲ့​​ ပစ္စည်း​​​ေတွကို ၃၈ ြဖာ မဂင်္​လာနဲ့​​ညီ​​ေအာင် လုပ်ရမှာ။ အဲဒါကို မလုပ်ြကဘူး​​။ ဟို ဘိုး​​​ေတာ် ​​ေယာင်​​ေယာင်၊​ သူ​​ေယာင်မယ် ​​ေယာင်​​ေယာင် ၊​ အခါ​​ေပး​​ဆရာ​​ေယာင်​​ေယာင် ​​ေတွက ဘုရား​​စင်​​ေရှ့​​ပုတီး​​ တစ်​​ေဂျာက်​​ေဂျာက် လူ​​ေရှ့​​သူ​​ေရှ့​​စိတ်ြပ၊​ ချမ်း​​သာြကပါ​​ေစ။ ကျန်း​​မာြကပါ​​ေစ ဆိုြပီး​​ ​​ေလျှာက်​​ေအာ်​​ေန လို့​​ရပါ့​​မလား​​။ “ မိန်း​​မယူဖို့​​ငါ့​​မှာ ပိုက်ဆံမရှိဘူး​​။ ကား​​ အ​​ေကာင်း​​စား​​ စီး​​ဖို့​​ ငါ့​​မှာ ပိုက်ဆံမရှိဘူး​​ “ ပိုက်ဆံ​​ေပး​​ြကပါ။ “ အဲဒီလိုမျိုး​​ မ​​ေအာ်ြကပါဘူး​​။ ဘယ်လို​​ေအာ်လည်း​​ ။ ခုနကလို ကျန်း​​မာြကပါ​​ေစ။ ချမ်း​​သာြကပါ​​ေစ​​ေပါ့​​။ ဆု​​ေပး​​ပံု​​ေပး​​နည်း​​​ေလး​​ အသက်ြကီး​​လာရင်​​ေပး​​လို့​​ရ​​ေအာင် ​​ေပး​​လိုက်အံုး​​မယ်။ ဘာတဲ့​​ ..“ သက်ရှည်ကျန်း​​မာ ​​ေဘး​​ရန်ကွာ၊​ ချမ်း​​သာထီ​​ေပါက်၊​ နိဗ္ဗာန်​​ေရာက်“ တဲ့​​ ​​ေကာင်း​​လိုက်တဲ့​​ ဆု​​ေပး​​​ေလး​​။ လူ​​ေတွကလည်း​​ အဲဒီလို လူမျိုး​​ြကမှ ဘဲ အထင်ြကီး​​ြကတယ်။ ​​ေငွပံု​​ေပး​​ချင်ြကတယ်။ အခုပဲ တန်ခိုး​​ သိဒ္ဓိ​​ေတွပဲ ​​ေပါက်ြပီး​​ ​​ေကာင်း​​ကင်ပဲ ပျံ​​ေတာ့​​မလို လို ၊​ ​​ေြမပဲ လျှိုး​​​ေတာ့​​မလိုလို။

သူ့​​နယ်နဲ့​​ကိုယ့်​​နယ် တူလို့​​လား​​။ သူတို့​​က ဘယ်နယ်ကလည်း​​ ၊​ ငါတို့​​က ဘယ်နယ်ကလည်း​​ စဉ်း​​စား​​ြကပါအံုး​​။ ​​ေဗဒင်နယ် က အိမ်​​ေထာင်သား​​​ေမွး​​ တဲ့​​ နယ်ထဲက။ ကာမဂုဏ်ခံစား​​တဲ့​​နယ်။

ဟိုဘက်နယ်က ပါဝါြပတဲ့​​နယ်။ ပါဝါ​​ေတွ ၊​ အာဏာ​​ေတွနဲ့​​အာဂံု​​ေဆာင်တဲ့​​နယ်။ ​​ေလာကုတ္တရာ နယ်ထဲ​​ေရာက်​​ေနတယ်။ ​​ေန​​ေတာ့​​ ​​ေလာကီ အာရံု ကာမဂုဏ်ြကား​​ထဲမှာ ။ အသစ်အဆန်း​​ဆို ကိုင်ချင်၊​ ြကည့်​​ချင်၊​ စီး​​ချင်​​ေသး​​တယ်။ အဲဒီလူမျိုး​​​ေတွ ဒါ​​ေြကာင့်​​မို့​​လို့​​ပါဝါ ရှိတဲ့​​ သူ​​ေတွနား​​မှာပဲ ကပ်လို့​​ရတာ။ ြပီး​​​ေတာ့​​ လုပ်ချလိုက်ရင် ​​ေသာက် တစ်လွဲချည်း​​ပဲ ။ တစ်ခါမှ မလုပ်ဘူး​​တဲ့​​ သြကင်္​န် ပိတ်ရက် ၁၀ ရက်။ ြပည်သူ​​ေတွ ​​ေပျာ်ပါ​​ေစ​​ေပါ့​​။ ဟုတ်မှလဲ လုပ်ပါ ကိုဘိုး​​​ေတာ်တို့​​ရယ်။ မဘွား​​​ေတာ်၊​ မ​​ေအာက်လမ်း​​ဆရာမ တို့​​ရယ်။

​​ေဗဒင် က ငါ​​ေတွ့​​နယ်။ သူတို့​​က အာ​​ေတွ့​​နယ်။ မတူဘူး​​။ သွား​​ြပီး​​ မ​​ေရာသင့်​​ပါ။ စဉ်း​​စား​​​ေတွး​​​ေတာြကပါ။ ဆံုး​​ြဖတ်ြကပါ။ သူများ​​​ေြပာတိုင်း​​ ဒီဆရာက စွမ်း​​တယ်။ မတယ်နဲ့​​ ၊​ ​​ေလျှာက်ြပီး​​ ကိုး​​ကွယ်​​ေန။အိမ်​​ေပါ်ပင့်​​ ။ ​​ေတာ်ြကာ အိမ်က သမီး​​​ေလး​​​ေတွကို ​​ေစာင်မြကည့်​​ရှုသွား​​အံုး​​မယ်။ ​​ေဗဒင်သမား​​ စစ်စစ်မှန်ရင် ဘိုး​​​ေတာ်လိုလို၊​ ဘာလိုလို အာနဲ့​​မသွား​​ဘူး​​။ ပညာနဲ့​​သွား​​တယ်။ ​​ေဗဒင်ပညာရှင်​​ေတွပါ။

သူများ​​​ေတွလို အာစခန်း​​ နဲ့​​သွား​​ချင်​​ေသး​​လို့​​လား​​ ။ သွား​​လို့​​ရပါတယ်။ သွား​​ချင်တယ်ဆိုရင်​​ေတာ့​​ အကုန်ထား​​ခဲ့​​ မှရမယ်။ အာနယ်က ဥ​​ေပက္ခာနယ်၊​ သား​​သမီး​​ ၊​ သား​​မယား​​ အကုန်ထား​​ခဲ့​​ရမယ်။ ​​ေခတ္တ ​​ေသာ်လည်း​​​ေကာင်း​​၊​ အြမဲ ထာဝစဉ် ​​ေသာ်လည်း​​​ေကာင်း​​ စွန့်​​ြပစ်ရမဲ့​​နယ်ပါ။ ဦး​​ မင်း​​သိခင်္​ ကို ြကည့်​​ပါ။ သူ​​ေတာင်မှ အာစခန်း​​ ရိုက်ချင်လို့​​ဂန္တာရီ ခရီး​​ကို ပါဂျဲရိုး​​ နဲ့​​လှည့်​​လိုက်​​ေသး​​တယ် ။ အဆင်​​ေြပလား​​ ၊​ မ​​ေြပလား​​​ေတာ့​​ မသိဘူး​​။ အခု​​ေတာ့​​ စံြမန်း​​ရာ မရမ်း​​တလင်း​​ ြခံြကီး​​ထဲမှာ ပို​​ေနြမဲ ၊​ ြကား​​​ေနြမဲ ပဲ။ ​​ေလာကီအာရုဏ် မစွန့်​​လွှတ် နိုင်သ​​ေရွ့​​က​​ေတာ့​​ ​​ေလာကီ ထဲကိုပဲ ြပန်လာရမှာ ဓမ္မတာ ပဲ ။

​​ေဗဒင်နယ်က သား​​သမီး​​​ေတွ၊​ သား​​မယား​​​ေတွ အတူတူ ပူး​​တွဲြပီး​​ ​​ေနတဲ့​​ နယ် ဆိုတာလည်း​​ နား​​လည်ထား​​ြကပါ။ အ​​ေြခမခိုင်ပဲ ပညာရှင်​​ေတွ ဆိုြပီး​​ ဘိုး​​​ေတာ်​​ေယာင်​​ေယာင်၊​ တိမ်ြကား​​မင်း​​​ေခါင် ​​ေယာင်​​ေယာင် ​​ေတွကို ​​ေလျှာက် ကိုး​​ကွယ်​​ေနလို့​​က​​ေတာ့​​ နာမည်ပျက်တယ်။ ​​ေဗဒင်ပညာ သိက္ခာကျတယ်။ ​​ေနာက်ကွယ်မှာ ​​ေမှာင်ခိုလုပ်၊​ မိန်း​​မရှုပ်၊​ အရက်​​ေသာက်၊​ ဖဲရိုက် မ​​ေကာင်း​​တာအကုန်လုပ် ၊​ ြပီး​​​ေတာ့​​ ​​ေရှ့​​မှာ ကျ​​ေတာ့​​ သက်သတ်လွတ်စား​​၊​ ပုတီး​​စိတ်၊​ မန္တာန်​​ေတွရွတ်။ ပုဆိုး​​ြခံုလိုက်ရင် မိုး​​​ေပါ်ပျံသွား​​မယ်လို့​​များ​​ ထင်​​ေနလား​​မသိဘူး​​။ ထင်​​ေပါ်လို့​​စင်​​ေတာ် ​​ေကာက်ခံြခင်လို့​​လား​​ ။ ထင်​​ေပါ် မ​​ေပါ်​​ေတာ့​​ မသိဘူး​​။ ပုဆိုး​​ြခံုလိုက်ရင် ဖင်​​ေတာ့​​ ​​ေပါ်မှာပဲ။

တစ်ခါ ဟိုဘက်က အာနယ်က အုပ်စုကလည်း​​ လာြပန်​​ေရာ ၊​ လည်ပင်း​​မှာ ပုတီး​​ြကီး​​ချိတ်ြပီး​​ ​​ေယာဂီသဘက်​​ေတွ ဝတ်၊​ ပိတ်ြဖူစင်ြကယ်​​ေတွ ဝတ် ြပီး​​ အိမ်​​ေထာင်၊​ သား​​​ေမွး​​ တဲ့​​ နယ်ထဲကို ဝင်လာ၊​ အြကား​​အြမင်​​ေတွ ​​ေဟာ၊​ (မ​​ေနာ မရ တဲ့​​ ။ မ​​ေနာကို မရမှ​​ေတာ့​​ ဘာကျန်​​ေသး​​လို့​​လဲ ။ မရမှ​​ေတာ့​​ မ​​ေနာအ​​ေြကာင်း​​ ၊​​ေဗဒင်အ​​ေြကာင်း​​ ​​ေဟာမ​​ေနနဲ့​​​ေတာ့​​။ )ထူး​​ဆန်း​​တာမှန်သမျှ အကုန်လုပ်ြကြပန်​​ေရာ၊​ ဟုတ်နိုင်ပါ့​​မလား​​။ စဉ်း​​စား​​ြကပါ အရပ်ကတို့​​ရဲ့​​။

သူ တို့​​နယ်နဲ့​​ကိုယ့်​​နယ်က ဟိုဘက်ဒီဘက် ရှုပ်ရှက်​​ေတွ ခတ်ကုန်​​ေရာ၊​ လိုင်း​​​ေတွပူး​​၊​ ​​ေရှာ့​​​ေတွရိုက် ြဖစ်ကုန်​​ေရာ။ သ​​ေဘာ သဘာဝ ​​ေတွ မသိဘဲ လုပ်ချင်ရာ​​ေတွလုပ်၊​ ြဖစ်ချင်တာ​​ေြတွဖစ်။ ြကာ​​ေတာ့​​ ​​ေဗဒင်ဆရာ​​ေတွ နံမည်ပျက်ြဖစ်​​ေရာ။

၁၂ ရာသီ အကာလိ​​ေကာ မနက်အိပ်ရာထ က​​ေန ည​​ေန အိပ်ရာဝင် မအိပ်​​ေသး​​ခင် ကာလပတ်လံုး​​ ကိုယ့်​​ ခန္ဓာကိုယ် ြကီး​​မှာ နဝင်း​​ ( န- မရှိ​​ေသာ ။ ဝင်း​​- ဖွဲ့​​စည်း​​​ေသာ) မရှိ​​ေသာ အရာများ​​ အား​​ အရှိကဲ့​​သို့​​ဖွဲ့​​စည်း​​ထား​​တဲ့​​ စွမ်း​​အား​​​ေတွ ​​ေဗဒင်ဆရာ ​​ေတွ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ အြမဲကိန်း​​ဝပ်​​ေနရပါမယ် ။ အဲဒါကို နဝင်း​​ စီး​​တယ်လို့​​​ေခါ်ပါတယ်။ ​​ေပါ့​​​ေပါ့​​​ေလး​​ မ​​ေတွး​​ထင်ြကပါနဲ့​​။

နိမိတ် နဲ့​​နဝင်း​​ ထပ်တူ အံဝင်ဂွင်ကျ မှ အ​​ေဟာမှန်ပါတယ်။ ကိုယ်တိုင်ကလည်း​​ အသံုး​​မကျ။ ရမ်း​​သမ်း​​ပန်း​​သမ်း​​​ေြပာ။ ​​ေလ့​​လည်း​​မ​​ေလ့​​လာ။ အမှား​​​ေတွ​​ေဟာ၊​ ကိုယ့်​​အကျင့်​​ကို ကိုယ်လည်း​​မသိ။ ကိုယ်ဘာ​​ေတွလုပ်​​ေနလဲ ဆိုတာ အ​​ေဟာမှာ​​ေပါ်ပါတယ်။ အ​​ေဟာခံရတဲ့​​သူကလည်း​​ တက်တက်စင်လွဲတာနဲ့​​ကွယ်ရာမှာ ​​ေစာ်ကား​​​ေမာ်ကား​​​ေတွ ​​ေြပာ ။ အဲဒါ​​ေတွ ြဖစ်ကုန်ြက​​ေရာ။

ယံုသည်ရှိ၊​ မယံုသည်ရှိ သူ့​​ပညာနဲ့​​သူ၊​ မယံုရင် အစကတည်း​​က မ​​ေမး​​နဲ့​​။ ပညာကို မ​​ေစာ်ကား​​နဲ့​​။ တစ်ချို့​​​ေြပာပါတယ်။ ​​ေဗဒင်မယံုဘူး​​ ၊​ သူ ပညာတတ်ရင် သူ့​​အိမ်ကလူ​​ေတွ အရင် ​​ေဟာမှာ​​ေပါ့​​ ဆိုပဲ။ အိမ်ကလူ​​ေတွကလည်း​​ ခင်ဗျား​​မယံုသလို ရှိသလို ယံုတဲ့​​လူလည်း​​ရှိပါ့​​ဗျား​​ ။ သူ့​​ကံနဲ့​​သူလာတာ ။ ဆရာဆိုတာ ကိုယ့်​​ကို လာ​​ေမး​​မှ ​​ေဟာ​​ေြပာရတာ။ အ​​ေချာင်​​ေနရင်း​​ ဟိုလူ့​​လိုက်​​ေဟာ၊​ ဒီလူ့​​လိုက်​​ေဟာ ၊​ တစ်​​ေဟာ​​ေဟာ လုပ်လို့​​မှ မရတာ။ Private & Confidential တို့​​၊​ Data protection Act တို့​​နဲ့​​လည်း​​ မြငိ​​ေအာင် ​​ေရှာင်ရ​​ေသး​​တယ်။

​​ေဗဒင်ဆရာ​​ေတွ သိပ်ြပီး​​​ေဟာချင်တယ်လို့​​မထင်ြကပါနဲ့​​။ ​​ေဗဒင်ဆရာ ဆိုတာ အိမ်သာ နဲ့​​တူတယ်လို့​​​ေြပာြကတယ်။ ကိစ္စြပီး​​ရင် ြပန်မလာ​​ေတာ့​​ဘူး​​။ အတိုင်ပင်ခံရတဲ့​​ ဆရာမှာ​​ေတာ့​​ သူတို့​​ရဲ့​​လူမှုဒုက္ခ​​ေတွ နား​​​ေထာင်ရတာ တစ်​​ေန့​​လံုး​​ အမဂင်္​လာကို ြဖစ်​​ေန​​ေရာ။

ဘယ်သူမှ ​​ေတာ့​​ “ ကျွန်မ ကံအရမ်း​​​ေကာင်း​​​ေနလို့​​​ေဗဒင်တွက်ချင်တယ်၊​ ကျွန်​​ေနာ် အလုပ်အရမ်း​​အဆင်​​ေြပ​​ေနလို့​​ဒိထက်ပို ​​ေြပချင်လို့​​လုပ်​​ေပး​​ပါ“ တို့​​လာမ​​ေြပာြကဘူး​​။ ​​ေကာင်း​​​ေနတဲ့​​အချိန်မှာ ဘာသာတရား​​​ေတွ၊​ မဂင်္​လာတရား​​​ေတွ ​​ေမ့​​ ြပီး​​​ေတာ့​​ မ​​ေကာင်း​​တဲ့​​ အချိန်၊​ ကံဆိုး​​​ေနတဲ့​​ အချိန်ကျ​​ေတာ့​​ ကယ်ပါဆရာ။ ကယ်ပါဆရာ နဲ့​​အလကား​​​ေနရင်း​​ ဆရာြဖစ်တဲ့​​သူက ကယ်ပါ ြဖစ်​​ေရာ။

လုပ်​​ေပး​​တဲ့​​ အခါမှာလည်း​​ ကဂျီက​​ေဂျာင်က ကျြခင်​​ေသး​​တယ်။ ဟိုဆရာက ရတနာဒီပံ နဲ့​​လုပ်​​ေပး​​တာ။ ဒီဆရာက ဟိုဟာ နဲ့​​လုပ်​​ေပး​​တာနဲ့​​။ “ ဟိတ်“ ဆိုတာနဲ့​​​ေဟာက်စား​​ လုပ်စား​​ ​​ေနတာကိုမှ အထင်ြကီး​​တယ်။ ကံမ​​ေကာင်း​​တာကို လုပ်အား​​ယြတာနဲ့​​​ေချခိုင်း​​ ရင် အပျင်း​​ထူရတာနဲ့​​၊​ ငါး​​လွှတ်ခိုင်း​​ ၊​ ​​ေခွး​​အစာ​​ေကျွး​​ခိုင်း​​ ၊​ ​​ေငွကုန်သက်သာမဲ့​​ အခက်အရွက် ယြတာတို့​​၊​ အလွယ်တကူ လုပ်လို့​​ရတဲ့​​ အ​​ေဆာင်တို့​​(ဥပမာ အဂင်္​ါသား​​ အတွက် အြမစ် အညွန့်​​အ​​ေဆာင် ဆိုရင် ​​ေငွဖလား​​ထဲ ​​ေရထည့်​​ ြပီး​​ ဘုရား​​ကပ်တာမျိုး​​ ) ကျ​​ေတာ့​​ အရိုး​​များ​​သ​​ေလး​​ ၊​ ​​ေချး​​ခါး​​သ​​ေလး​​နဲ့​​။ ဟို ဘက်က အာနယ် က လုပ်​​ေပး​​တဲ့​​ ယြတာ ​​ေတွကို ​​ေတာ့​​ ​​ေရွှ​​ေဘာ​​ေတာ်​​ေတွကျ။ ခံရ​​ေတာ့​​ ကိုယ်ပဲ။ နည်း​​​ေတာင်နည်း​​​ေသး​​။

​​ေကာင်း​​တာလုပ်တိုင်း​​ ​​ေကာင်း​​တာြဖစ်မယ်ထင်​​ေနလို့​​လား​​။ အဲဒီလိုမျိုး​​ထင်​​ေနရင် ဘုရား​​ထီး​​တင်ြကည့်​​ပါလား​​။ မိုး​​ြကိုး​​​ေတာင် အ​​ေတာင့်​​လိုက် ပစ်ချခံရအံုး​​မယ်။ သူ့​​​ေနရာ နဲ့​​သူ ​​ေတာ်ရာ​​ေတာ်ရာ လုပ်​​ေပး​​တာကို ကညွှတ်ချင်​​ေသး​​တယ်။ ကုသိုလ်တစ်ပဲ ၊​ ငရဲ တစ်ပိဿာ ဆိုတာ ​​ေကာ ြကား​​ဖူး​​ြက​​ေသး​​ရဲ့​​လား​​မသိ။

ရှိ​​ေသး​​တယ်။ ​​ေနဖင်ထိုး​​​ေအာင် အိပ်။ မနက်​​ေစာ​​ေစာ​​ေလး​​ ပုတီး​​စိပ် ခိုင်း​​ရင် အင်တင်တင်နဲ့​​။ ​​ေငွကျ​​ေတာ့​​လိုချင်တယ်။ ပုတီး​​​ေလး​​ တစ်ပတ်စိပ်ဖို့​​အ​​ေရး​​ကျ​​ေတာ့​​ ​​ေစာစာအိပ်ရာက မထချင်။ ရည်း​​စား​​နဲ့​​ချိန်း​​ထား​​လို့​​က​​ေတာ့​​ တစ်ညလံုး​​ မအိပ်ပဲ Gtalk ​​ေတွ ၊​ Yahoo ​​ေတွမှာ မနက် ၄ နာရီ ၊​ ၅ နာရီ ထိ ​​ေြပာ။ အခါ​​ေပး​​ဆရာက ဒါ​​ေလး​​​ေတွလုပ်လိုက်၊​ သူ့​​အချိန်နဲ့​​သူ ၊​ ကံ​​ေကာင်း​​​ေစမဲ့​​အချိန်​​ေတွကို ​​ေသချာ​​ေလး​​ တွက်ချက်ြပီး​​​ေပး​​လိုက်ပါရဲ့​​။ လုပ်​​ေဆာင်တဲ့​​ သူ ရဲ့​​အပိုင်း​​က သူ့​​တာဝန်သူ​​ေကျ၊​ သူ့​​စည်း​​နဲ့​​သူ မထား​​ဘူး​​။ မနက်ဖက် နဲ့​​ညဖက် စွမ်း​​အား​​ကလည်း​​ ကွာတယ်ဆိုတာ မသိလို့​​လည်း​​ြဖစ်မှာ​​ေပါ့​​။ တစ်ချို့​​အစီအရင်​​ေတွကို ​​ေြပာတာပါ။

အဲသ​​ေလာက်ဆိုရင်​​ေတာ့​​ စည်း​​ြခား​​​ေနြပီကွာဆိုတာကို ​​ေပရှည် ဇာတ်ကား​​ရိုက်ြပီး​​သ​​ေလာက် ြဖစ်ြပီး​​ မျက်စိလည်း​​ ​​ေညာင်း​​​ေလာက်ပါြပီ။

အမှား​​အမှန်ခွဲြခား​​သိြမင်ပါ​​ေစ။


​​ေဗဒင်သင်တန်း​​ ​​ေကာက်နှုတ်ချက်များ​​ မှ စုတုြပု ပါသည်။

0 comments:

Post a Comment